طوباي محبت

روزی ڪه مصطفے به خواستگاری من آمد مادرم به او گفت :  این دختر صبح ها ڪع از خواب پا مے شود ، در فاصله ای ڪھ دستش را شسته و مسواڪ می زند ، یڪ نفر تختش را مرتب ڪرده است و لیوان شیر را جلوی در اتاقش آورده اند و قهوه را آماده ڪرده اند. شما مے توانید با این دختر ازدواج ڪنید ؟

♥️♥️♥️

مصطفے ڪه خیلے آرام گوش مےڪرد ؛ گفت : من نمے توانم برایش مستخدم بگیرم ، ولے قول مے دهم تا زنده ام ،وقتے بیدار شد ، تختش را مرتب ڪنم و لیوان شیر و قهوه را روی سینی بیاورم روی تخت. تا وقتی شهید شد این کار را مےڪرد ، خودش قهوه نمے خورد اما چون مے دانست ما لبنانے ها عادت داریم ؛ درست مےڪرد و وقتی منعش مےڪردم ، مےگفت : من به مادرتان قول داده ام تا زنده ام این کار را بکنم.

♦️از خاطرات بانو غاده همسر شهید چمران

امروز ۴۰۰۰ ماسک آماده و تحویل داده شد و ۴۰۰۰ ماسک برش خورده بعدی برای دوخت تحویل گرفته شد. وقتی فهمیدم که ماسکها برای بیمارستان‌های سپاه است، دوست داشتم روی یکی از ماسکها را با قلب گلدوزی کنم و برایش بفرستم.

از اوایل اسفند که بیماری کرونا جدی شده نه تعطیلات داشته نه استراحت چندانی و نه وقتی برای فکر کردن به خودش و بیماریش. هر وقت شبانه‌روز زنگ زدیم بیمارستان بوده و در کار هماهنگی و رفع و رجوع کارها. صدایش خسته اما آرامش بخش بوده برایمان: شما نگران نباشید، ما مراقبیم فقط خانه بمانید و دستورات بهداشتی را رعایت کنید. همیشه هم یک شوخی چاشنی حرفهایش می‌کند تا استرس ما را کم کند.

خدا قوت برادر جان! با اینکه معاونت بیمارستان بزرگی چون بقیه‌الله کار آسانی نیست اما همیشه با صبر و حوصله تلفن‌هایمان را جواب دادی و از آرامش کلامت آرام شدیم.

دعای ما بدرقه راهت بوده و هست. چاشنی هر کدام از این ماسکها یک صلوات کردم تا اگر یکی هم بدستت رسید در پناه اهل بیت از هر خطری محفوظ باشی.

خدا نگهدار همه شما کادر پزشکی و بیمارستانی باشد.

ان‌شاالله

نمی‌دانم چه شد که بحث رفت سر مرگ و مردن و عزراییل و…

یکی از عمویش گفت که در این ایام کرونا سکته کرده و هیچ مراسمی برایش نگرفته‌اند. یکی دیگر از همسایه‌شان که کرونا گرفته و فوت کرده و حالا همه وقتی جلو در خانه‌شان می‌رسند راهشان را کج می‌کنند. بعد بحث به برنامه زندگی پس از زندگی شبکه چهار کشید و فرشته مرگ و عزراییل و…

_سلامتی آقا امام زمان صلوات

اللهم صل علی محمد و آل محمد

_شادی روح شهدا و امام صلوات

_اللهم صل علی محمد و آل محمد

-عاقبت بخیری جوونها صلوات

_اللهم…

_سلامتی حضرت عزراییل صلوات

_ها ها ها اللهم صل علی محمد و آل محمد

بغل دستیم با تعجب و خنده نگاهم کرد: این یعنی چی از کی تا حالا برای عزراییل صلوات می‌فرستن؟

_چه اشکالی داره؟ عیب داره برای فرشته مقرب خداوند صلوات بفرستیم؟

یکی از خانمها گفت: ای بابا الان عزراییل از همه سرحال‌تر و قبراق‌تر داره کارشو می‌کنه، چه ما صلوات بفرستیم چه نفرستیم.

_ بله ایشون نیاز ندارن ولی ما لازمه که خودمون رو به ایشون نزدیک کنیم تا شاید اگه لیاقت دوستی پیدا کردیم ایشون خودشون بیان بالین ما.

_وا! مگه غیر از عزراییل هم کسی میاد؟

_بله فرشته‌های مرگ. حضرت عزراییل فقط جان انبیا و اولیا و مومنین مخلص رو می‌گیرن. اومدنِ ایشون لیاقت می‌خواد.

_چه جالب! اصلا اینها رو نمی‌دونستم پس برای سلامتی عزراییل: اللهم صل علی محمد و آل محمد.

_ میگم بیاین به نیت حضرت عزراییل هم چندتا ماسک بدوزیم.

همه زیر لب نیت می‌کنند و دوباره سکوت برقرار می‌شود.

پنج تا ماسک برمی‌دارم و دوباره مشغول دوخت می‌شوم.

طوبی

به جز صدای تق و تق سوزنها و قیژ و قیژ چرخها صدای دیگری نمی‌آمد. نگاهی به خانم کنار دستی‌ام کردم که گردنش را با دستش گرفته بود و ورزش می‌داد. بانوی دیگری هم آن‌سوی قرارگاه دستهایش را باز کرده بود و کش و قوسی به شانه و گردنش می‌داد.

_شادی دل آقا امام حسن مجتبی که امروز تولدشونه صلوات

اللهم صل علی محمد و آل محمد

_سلامتی آقا امام زمان صلوات

_اللهم صل علی محمد و آل محمد

_عیدی بگیریم از دست کریم اهل بیت صلوات

صداها بلندتر شد: اللهم صل علی…

شیطنتش گل کرد: بریم خونه آقاهامون با گل و شیرینی بیان خونه صلوات

دو سه نفر خندیدند ولی صدای صلوات نیامد.

_چرا صلوات نفرستادید؟

_ای بابا خانوم از بس بعیده کسی صلوات هم نمی‌فرسته.

_ما که تا حالا ندیدیم.

_فقط توقع از ما دارن.

_خب شما براشون گل بخرین، چی میشه مگه؟

_ نه بابا! اونوقت میگن چرا پول حروم کردی!

همه خندیدند و تایید کردند.

صدایی از گوشه قرارگاه آمد: خانوما، قدر همسراتون رو بدونید. من پارسال همسرم رو توی تصادف از دست دادم، تازه می‌فهمم که چقدر ارزش داشته برام و نمی‌دونستم.

همه سر تکان دادند و اظهار تاسف کردند: آخی خدا رحمتش کنه. خدا بیامرزتش.

_ غروب که میشه نمی‌دونین چقدر خونه دلگیره، حتی اگه خیلی هم خوش‌اخلاق نباشن ولی همینکه می‌دونین الان قراره بیاد خونه و یکی هست که با هم سر به یک بالین بگذارین امید بهتون میده.

اشک از چشمانش بر روی ماسکی افتاد که می‌دوخت.

_شادی روح همسر درگذشته خواهرمون صلوات.

صدای صلوات طنین‌انداز شد و بعد سکوتی و دوباره صدای سوزنها و چرخها.

یاد امام حسن مجتبی افتاد که با آن اخلاق کریمانه باید چه همسر قدرنشناسی را تحمل می‌کرد.

خدایا شکرت که همسرانمون رو برامون سالم و سایه‌سر قرار دادی. با خودش فکر کرد که برای افطار خامه بخرد. همسرش خامه دوست داشت?♥️

از طرف حوزه حضرت فاطمه(سلام‌الله علیها) معرفی شده بودم برای دوخت ماسک کارکنان بیمارستان. از صدای قیژ‌قیژ چرخها فهمیدم درست آمده‌ام. قرارگاه جهادی حضرت خدیجه. دیر نرسیدم ولی نمی‌دانم که چطور بقیه قبل از من رسیده بودند و مشغول شده بودند، برای همین چرخی که بهم رسید دستی بود و دینام نداشت، باید دسته‌اش رو با دست می‌چرخوندم. با خودم فکر کردم نکنه از پسش برنیام ولی خوشبختانه بعد از مدتی بهش عادت کردم. هشت ، نه نفر تقریبا در سکوت مشغول بودند که البته مدتی بعد این سکوت تمام شد و جای خود را به بحث درباره کرونا و مسائل روز و حتی قیمت پراید داد! باید در مدت هشت روز ۴۰۰۰ ماسک آماده و تحویل بیمارستان داده می‌شد بنابراین باید کار فشرده و تقریبا بدون استراحت انجام می‌شد. نخ ماکو تمام شد ولی هر چه نگاه کردم محفظه‌ای برای باز کردن و تعویض ماکو نبود بنابراین باید چرخ را بلند می‌کردم. از طرفی اگر چرخ بلند می‌شد نمی‌توانستم ماکو رو در بیاورم، به سختی با یک دست چرخ را بلند کردم اما تا آمدم که ماکو را خارج کنم چرخ از دستم رها شد و ناخن سبابه انگشتم زیر چرخ ماند و صدای آخم وسط هیاهوی چرخها گم شد.

گرچه اولین روز کمی برایم سخت بود ولی وقتی ماسکهای دوخته شده رو دسته‌بندی می‌کردیم سختی کار از یادم رفت. یکی از خانمها ساعت یک ربع به ۴ رفت تا به قرارگاه بعدی برسد که تا ساعت ۷ هم آنجا کار کند و بنده خدا برای افطار سبزی هم خریده بود که معلوم نیست تکلیف آن سبزی چه شد! با خودم گفتم: “عجب جونی داره این بنده خدا، سنی هم ازش گذشته، من که گردنم صاف نمیشه دیگه!”

نگاهی به خانم‌هایی کردم که جدی و بی‌وقفه می‌دوختند. با خودم فکر کردم چهار ساعت مداوم و حتی بیشتر پای چرخ نشستن و دوختن با زبان روزه آن هم  خانمهایی که مدام از درد کمر و پا و… می‌نالند، در حالی که مزدی هم در کار نیست فقط یک دلیل دارد و آن هم عشق است.

عشقی که مادران وطن را بر آن داشته تا به ندای رهبر لبیک گفته و طرحی نو در اندازند.

خدا حفظشون کنه♥️

طوبی

وقتی همسرم گفت: برای شب جمعه آش درست کن خیرات کنیم بدون تامل گفتم: تو این ایام کرونایی!!

جواب داد: خوب باشه. شما اصول بهداشتی رو کاملا رعایت کن ما هم که هیچ کدوم کرونا نداشتیم. اگر هم کسی مایل نبود خوب نمی‌گیره.

دیدم حرفش درسته دست بکار شدم ولی از دست خودم ناراحت شدم که چرا سریع یک ان‌قلت وسط حرف ایشون آوردم.

امان از این ان‌قلت‌های وسط سمعنا و اطعنا!

آخرش هم حرف رو گوش میدی ولی وسطش باید یک چیزی بگی. خوب اول بگو چشم بعدا اگر متوجه شدی یک جای کار اشتباهه، حرفت رو بزن. اینطوری اثرش هم بیشتره.(اینا رو تو دلم گفتم!)

راستش به نظرم اگر بین سمعنا و اطعنا فاصله انداختیم اونوقت شامل حال غفرانک ربنا آیه ۲۸۵ سوره مبارکه بقره نمی‌شیم!

آمَنَ الرَّسولُ بِما أُنزِلَ إِلَيهِ مِن رَبِّهِ وَالمُؤمِنونَ ۚ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَينَ أَحَدٍ مِن رُسُلِهِ ۚ وَقالوا سَمِعنا وَأَطَعنا ۖ غُفرانَكَ رَبَّنا وَإِلَيكَ المَصيرُ ﴿۲۸۵﴾
پیامبر، به آنچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده، ایمان آورده است. (و او، به تمام سخنان خود، کاملاً مؤمن می‌باشد.) و همه مؤمنان (نیز)، به خدا و فرشتگان او و کتابها و فرستادگانش، ایمان آورده‌اند؛ ما در میان هیچ یک از پیامبران او، فرق نمی‌گذاریم. و گفتند: «ما شنیدیم و اطاعت کردیم. پروردگارا! (انتظارِ) آمرزش تو را (داریم)؛ و بازگشت (ما) به سوی توست.»

وقتی مسئول بسیج خواهران بهم زنگ زد و برای کار جهادی دعوت کرد بدون معطلی قبول کردم. دلیلش هم این بود که خودم قبلا بهش گفته بودم برای هر کاری آماده‌ام. باید هر روز از صبح می‌رفتیم مسجد و کیسه‌های هویج رو خالی می‌کردیم و با دقت می‌شستیم و آماده می‌کردیم برای آبگیری. هر روز حدود ۴۰۰ بطری باید برای بردن به بیمارستان آماده می‌شد.
واقعیتش نمی‌دونستم انقدر سخته. مخصوصا با شروع ماه مبارک با زبون روزه از صبح تا اذان ظهر روی پا باید پلاستیکهای سنگین هویج رو بکشی بیاری وسط صحن بعد بریزی تو لگن‌های پر آب و هی کیسه‌شون بکشی بعدم سر وته‌شون رو بزنی و آب بکشی و باز پلاستیک بعدی. بعد هم آماده‌شون کنی برای آبگیری.
وقتی میومدم خونه دهانم خشک شده بود و زبانم به سقف دهان چسبیده!
نمازی می‌خوندم و از هوش می‌رفتم!
این من بودم که مثلا برای بیمارستان رفتن این‌قدر اصرار کرده بودم و درست نشده بود!
روز چهارم مسئول کار جهادی خواهران اومد و گفت: خواهرا این کار تا آخر هفته‌ست، کار بعدی از هفته دیگه شروع می‌شه: بسته‌بندی ارزاق برای نیازمندان که البته کارش خیلی وسیع‌تره و زمان بیشتری هم می‌بره.
یک لحظه همه از کار دست کشیدن و نگاهش کردن. یک جورایی نگاهشون استفهام و ابهام داشت. بلاخره یکی پرسید: مثلا چقدر طول می‌کشه؟
_ بستگی داره. اما به نظرم کار خیلی وسیعه ممکنه هر روز تا ۵ بعدازظهر اینجا باشیم.
یک آن با خودم گفتم نه بابا من تا ۵ بعد ازظهر نمی‌مونم. با زبون روزه نمیشه این‌قدر آدم خودش رو خسته کنه. اما خوب چیزی هم نگفتم.
وقتی برگشتم و دراز کشیدم یادم افتاد که چقدر به بنده خدا اصرار کرده بودم که یادش نره بهم اطلاع بده. ناخودآگاه یاد آیه ۲۴۶ بقره افتادم که عده‌ای از بنی‌اسراییل به پیامبرشون گفتن برای ما فرماندهی مشخص کن که با دشمنانمون بجنگیم. پیامبرشون گفت:اگه این کار رو بکنم زیر حرفتون نمی‌زنید؟ گفتند: مگه عقلمون کمه!
اما در نهایت وقتی پیامبرشون فرمانده رو مشخص کرد بیشترشون کنار کشیدند.
این بنده خدا هم می‌گفت حدود بیست نفر از خانمها اعلام آمادگی کرده بودند که ما میاییم و چرا بسیج خواهران فعال نیست و ما هم دوست داریم کمک کنیم اما الان که کار رو شروع کردیم فقط ۵ نفر دارن میان!
کار سخته و خوب ماه رمضان هم مزید بر علت شده، اما یاد آیه ۳۱ سوره محمد(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) که می‌افتم ترس برم می‌داره که نکنه من هم جزء اونهایی بشم که حرف زدم و کنار کشیدم!
آیه ۳۱ سوره محمد(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) می‌فرماید: وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّىٰ نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنْكُمْ وَالصَّابِرِينَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَكُمْ
و البته ما (به حکم جهاد) شما را در مقام امتحان می‌آوریم تا آن را که در راه خدا جهاد و مجاهده و کوشش دارد و (بر رنج آن) صبر می‌کند معلوم سازیم و اخبار و اظهارات شما را نیز (به مقام عمل) بیازماییم.
پناه بر خدا انگار واقعا ما مصداق آیه شدیم!

بسم الله الرحمن الرحيم

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: “خوب است که در ماه مبارک رمضان یک رزمایش گسترده برای مواسات، همدلی و کمک مؤمنانه به نیازمندان و فقرا در جامعه شکل بگیرد و برای اثبات ارادتمان به امام زمان(عج) صحنه‌ها و جلوه‌هایی از جامعه مهدوی را که جامعه ای همراه با قسط، عدل، عزت، علم، برادری و همیاری است، به‌وجود آوریم.”

همه چیز از هیئت ساده و کوچکی شروع شد که چهارشنبه شبها برگزار می‌شد. وقتی به خاطر شرایط جدید کشور این هیئت کوچک که فعالیتهای خیرخواهانه هم در دستورالعمل برنامه‌هایش بود،مثل بقیه تجمعات تعطیل شد، همدلی تعطیل نشد و هیئتی‌ها مرتب به شکل مجازی به فعالیتهای خیرخواهانه و مذهبی خود ادامه دادند از جمله کمک به کسانی که در طول این بازه زمانی شغل خود را از دست داده بودند، چندین ختم قرآن برای اموات و سلامتی بیماران، نماز لیله‌الدفن برای اموات و …

اما زمانی که رهبر عزیزمان توصیه به همدلی برای ماه مبارک رمضان نمودند، این پویش جانی تازه گرفت و در عرض چند روز مبالغ قابل توجهی برای کمک به خانواده‌های واقعا نیازمند جمع شد و خوشبختانه اقلام ضروری خریداری شد.

هنوز هم کمکها ادامه دارد و مرتبا به تعداد اقلام اضافه و تصمیم برای تحت پوشش قرار دادن افراد بیشتری در دستور کار قرار می‌گیرد.

آری! همه چیز از یک هیئت کوچک شروع شد، هیئتی که با عشق به اباعبدلله الحسین پایه‌گذاری شده بود: هیئت محبان‌الحسین

شما نیز اگر در محله و یا فامیل و یا شهر خود مصادیقی از این همدلی را برای ماه مبارک رمضان اجرا کرده‌اید با عنوان پویش همدلی مهدوی در ماه مبارك رمضان به اشتراک بگذارید تا تشویق و ایجاد انگیزه‌ای برای بقیه دوستان باشد.

اگر شما هم مایل بودید در اين پويش شرکت کنید می‌توانید از كليدواژه‌هاي پويش همدلي، جامعه مهدوي و ماه مبارك رمضان استفاده كنيد.