پناه بر خدا ما مصداق آیه نشویم!
وقتی مسئول بسیج خواهران بهم زنگ زد و برای کار جهادی دعوت کرد بدون معطلی قبول کردم. دلیلش هم این بود که خودم قبلا بهش گفته بودم برای هر کاری آمادهام. باید هر روز از صبح میرفتیم مسجد و کیسههای هویج رو خالی میکردیم و با دقت میشستیم و آماده میکردیم برای آبگیری. هر روز حدود ۴۰۰ بطری باید برای بردن به بیمارستان آماده میشد.
واقعیتش نمیدونستم انقدر سخته. مخصوصا با شروع ماه مبارک با زبون روزه از صبح تا اذان ظهر روی پا باید پلاستیکهای سنگین هویج رو بکشی بیاری وسط صحن بعد بریزی تو لگنهای پر آب و هی کیسهشون بکشی بعدم سر وتهشون رو بزنی و آب بکشی و باز پلاستیک بعدی. بعد هم آمادهشون کنی برای آبگیری.
وقتی میومدم خونه دهانم خشک شده بود و زبانم به سقف دهان چسبیده!
نمازی میخوندم و از هوش میرفتم!
این من بودم که مثلا برای بیمارستان رفتن اینقدر اصرار کرده بودم و درست نشده بود!
روز چهارم مسئول کار جهادی خواهران اومد و گفت: خواهرا این کار تا آخر هفتهست، کار بعدی از هفته دیگه شروع میشه: بستهبندی ارزاق برای نیازمندان که البته کارش خیلی وسیعتره و زمان بیشتری هم میبره.
یک لحظه همه از کار دست کشیدن و نگاهش کردن. یک جورایی نگاهشون استفهام و ابهام داشت. بلاخره یکی پرسید: مثلا چقدر طول میکشه؟
_ بستگی داره. اما به نظرم کار خیلی وسیعه ممکنه هر روز تا ۵ بعدازظهر اینجا باشیم.
یک آن با خودم گفتم نه بابا من تا ۵ بعد ازظهر نمیمونم. با زبون روزه نمیشه اینقدر آدم خودش رو خسته کنه. اما خوب چیزی هم نگفتم.
وقتی برگشتم و دراز کشیدم یادم افتاد که چقدر به بنده خدا اصرار کرده بودم که یادش نره بهم اطلاع بده. ناخودآگاه یاد آیه ۲۴۶ بقره افتادم که عدهای از بنیاسراییل به پیامبرشون گفتن برای ما فرماندهی مشخص کن که با دشمنانمون بجنگیم. پیامبرشون گفت:اگه این کار رو بکنم زیر حرفتون نمیزنید؟ گفتند: مگه عقلمون کمه!
اما در نهایت وقتی پیامبرشون فرمانده رو مشخص کرد بیشترشون کنار کشیدند.
این بنده خدا هم میگفت حدود بیست نفر از خانمها اعلام آمادگی کرده بودند که ما میاییم و چرا بسیج خواهران فعال نیست و ما هم دوست داریم کمک کنیم اما الان که کار رو شروع کردیم فقط ۵ نفر دارن میان!
کار سخته و خوب ماه رمضان هم مزید بر علت شده، اما یاد آیه ۳۱ سوره محمد(صلیاللهعلیهوآله) که میافتم ترس برم میداره که نکنه من هم جزء اونهایی بشم که حرف زدم و کنار کشیدم!
آیه ۳۱ سوره محمد(صلیاللهعلیهوآله) میفرماید: وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّىٰ نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنْكُمْ وَالصَّابِرِينَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَكُمْ
و البته ما (به حکم جهاد) شما را در مقام امتحان میآوریم تا آن را که در راه خدا جهاد و مجاهده و کوشش دارد و (بر رنج آن) صبر میکند معلوم سازیم و اخبار و اظهارات شما را نیز (به مقام عمل) بیازماییم.
پناه بر خدا انگار واقعا ما مصداق آیه شدیم!