عاشقانهای بر نماز شب بیست و هفتم ماه شعبان
بسم الله
و خواندم همراه با کل کاینات:
پاک و منزه است نام پروردگار اعلا و تنها اوست که شایسته سجده است.
همو که نیکو خلق کرد و سامان داد و هر چیزی را به کمال خود هدایت نمود.
و آنگاه مرا به سوی خود دعوت نمود
و این اولین وادی بود: طلب
و آنگاه عاشقم کرد و سپس به سوی معرفتش هدایت نمود: و الذی قدر فهدی
و بینیازم کرد از هر چه جز خود و نهال احدیت را در وجودم سبز کرد
و اکنون به وادی حیرتم برد: سنقرئک فلا تنسی
تا اینکه چیزی برایم نماند فنا شده از خویش و زنده شده در حی
و این راه دشوار آسان شد برایم با مدد همو که نامش از نام او وام گرفته شده است: علی اعلا
اکنون راه پیداست و بیراهه نیز معلوم و من ماندهام و راهی که باید تا انتهایش بروم: والاخره خیر و ابقی.
پس دستم را در دست او نهاد وارث ودایع انبیا: وارث صحف ابراهیم و موسی…
نماز شب بیست و هفتم: دو رکعت و در هر رکعت حمد و ده بارسوره اعلی خوانده میشود.
طوبی