طوباي محبت

به جز صدای تق و تق سوزنها و قیژ و قیژ چرخها صدای دیگری نمی‌آمد. نگاهی به خانم کنار دستی‌ام کردم که گردنش را با دستش گرفته بود و ورزش می‌داد. بانوی دیگری هم آن‌سوی قرارگاه دستهایش را باز کرده بود و کش و قوسی به شانه و گردنش می‌داد.

_شادی دل آقا امام حسن مجتبی که امروز تولدشونه صلوات

اللهم صل علی محمد و آل محمد

_سلامتی آقا امام زمان صلوات

_اللهم صل علی محمد و آل محمد

_عیدی بگیریم از دست کریم اهل بیت صلوات

صداها بلندتر شد: اللهم صل علی…

شیطنتش گل کرد: بریم خونه آقاهامون با گل و شیرینی بیان خونه صلوات

دو سه نفر خندیدند ولی صدای صلوات نیامد.

_چرا صلوات نفرستادید؟

_ای بابا خانوم از بس بعیده کسی صلوات هم نمی‌فرسته.

_ما که تا حالا ندیدیم.

_فقط توقع از ما دارن.

_خب شما براشون گل بخرین، چی میشه مگه؟

_ نه بابا! اونوقت میگن چرا پول حروم کردی!

همه خندیدند و تایید کردند.

صدایی از گوشه قرارگاه آمد: خانوما، قدر همسراتون رو بدونید. من پارسال همسرم رو توی تصادف از دست دادم، تازه می‌فهمم که چقدر ارزش داشته برام و نمی‌دونستم.

همه سر تکان دادند و اظهار تاسف کردند: آخی خدا رحمتش کنه. خدا بیامرزتش.

_ غروب که میشه نمی‌دونین چقدر خونه دلگیره، حتی اگه خیلی هم خوش‌اخلاق نباشن ولی همینکه می‌دونین الان قراره بیاد خونه و یکی هست که با هم سر به یک بالین بگذارین امید بهتون میده.

اشک از چشمانش بر روی ماسکی افتاد که می‌دوخت.

_شادی روح همسر درگذشته خواهرمون صلوات.

صدای صلوات طنین‌انداز شد و بعد سکوتی و دوباره صدای سوزنها و چرخها.

یاد امام حسن مجتبی افتاد که با آن اخلاق کریمانه باید چه همسر قدرنشناسی را تحمل می‌کرد.

خدایا شکرت که همسرانمون رو برامون سالم و سایه‌سر قرار دادی. با خودش فکر کرد که برای افطار خامه بخرد. همسرش خامه دوست داشت?♥️