شب نهم از ماه ضیافت
شب نهم جلوهگری میکند نگار مدبرمان با اسماء زیبای جمال و جلالش.
بنده را به خود میخواند با وحدانیتش، با حیات که تنها از اوست و با قیمومیتش با علم و قدرتش
ندایش را میشنوی: بنده من تو تنها مخلوقی هستی که لیاقت انس و قرب مرا داری.
جسور میشوم: محبوب من! پس چرا نمیتوانم در آغوشت جای بگیرم و تنها از آن تو باشم؟
_بندهام! شرط آن اخلاص در بندگی است. خود را تنها در سیطره حکومت من ببین و تحت تدبیر من درآی تا به حیات طیبه برسانمت.
- معبودا! دستم را در دست بندگان خاصت قرار بده؛ بندهات ظلوم و جهول است.
و بدین گونه است که در نهمین شب از ماه ضیافت دست در دست پیشوای ششم زمزمه میکنم: الله لا اله الا هو الحی القیوم.
حیات طیبه میخواهم. همان حیاتی که رهایم کند از همه رنجها،دغدغهها، ناآرامیها، ذلتها و پوچیها.
میدانم که رمز بلوغ و کمال بندگیم در این است که با این اسما به اخلاص برسم و به ملکوت حیات دست پیدا کنم. اکنون از خوردن و خوابیدن به تنگ آمدهام و به توحید آن ذات اعلی فکر میکنم که عزت در آن است.
مرا به علم آن کرسی راهی نیست و تنها چشم به دهان مبارک امام دوختهام که اندکی از جرعه معرفت این اسماء ذات و صفات بنوشاندم.
دلم را به این واژههای نورانی امیرالمومنین میدهم که به زیبایی آنچه باید بخواهم را به تصویر میکشد:
یا حی اسالک بحیاتک التی لا تموت ان تهوّن علیّ الموت تحیینی حیات طیبه و توفنی مع الابرار.
پس صلوات میفرستم بر آن انوار پاک و خود را در ظل وجودشان رها میسازم.
نماز شب نهم: شش رکعت بعد از حمد آیتالکرسی تا و هوالعلی العظیم در هر رکعت ۷ بار و بعد از نماز ۵۰ صلوات.
#صهبای_رمضان
طوبی