طوباي محبت

امسال در عرفه فقط یک نفر دعا می‌خواند

روز عرفه است و در صحرای عرفات

یک نفر تنها دعا می‌خواند

تنهای تنها مثل همیشه‌ی روزگار

تنها طواف بجا می‌آورد

تنها رمی جمره میکند

تنها به منا می‌رود تنها قربانی می‌کند

تنها… تنها…

خبری نیست صدایی نیست

عرفات سوت و کور بدون چادر حاجیان

بدون صدای مناجاتشان

بدون هیاهو و رفت و آمدشان

فقط قامتی به آرامش ایستاده

در نور پیچیده

چهره‌اش غرق شبنم اشک

و لبانش غزل عشق می‌خواند

و از چشمان بی‌خوابش باران رحمت می‌بارد

دستان تغزلش خورشید را می‌سراید

و بر پیشانی نمازش بلبل عاشقی سجده می‌آرد..

کاش می‌شد که به طواف آن شمایل رفت

کاش سهم ما از این همه‌ی عشق فقط حسرت نبود و فراق

کاش می‌شد به طواف آن کعبه مجسم رفت… کاش

طوبی