طوباي محبت

وقتی همسرم گفت: برای شب جمعه آش درست کن خیرات کنیم بدون تامل گفتم: تو این ایام کرونایی!!

جواب داد: خوب باشه. شما اصول بهداشتی رو کاملا رعایت کن ما هم که هیچ کدوم کرونا نداشتیم. اگر هم کسی مایل نبود خوب نمی‌گیره.

دیدم حرفش درسته دست بکار شدم ولی از دست خودم ناراحت شدم که چرا سریع یک ان‌قلت وسط حرف ایشون آوردم.

امان از این ان‌قلت‌های وسط سمعنا و اطعنا!

آخرش هم حرف رو گوش میدی ولی وسطش باید یک چیزی بگی. خوب اول بگو چشم بعدا اگر متوجه شدی یک جای کار اشتباهه، حرفت رو بزن. اینطوری اثرش هم بیشتره.(اینا رو تو دلم گفتم!)

راستش به نظرم اگر بین سمعنا و اطعنا فاصله انداختیم اونوقت شامل حال غفرانک ربنا آیه ۲۸۵ سوره مبارکه بقره نمی‌شیم!

آمَنَ الرَّسولُ بِما أُنزِلَ إِلَيهِ مِن رَبِّهِ وَالمُؤمِنونَ ۚ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَينَ أَحَدٍ مِن رُسُلِهِ ۚ وَقالوا سَمِعنا وَأَطَعنا ۖ غُفرانَكَ رَبَّنا وَإِلَيكَ المَصيرُ ﴿۲۸۵﴾
پیامبر، به آنچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده، ایمان آورده است. (و او، به تمام سخنان خود، کاملاً مؤمن می‌باشد.) و همه مؤمنان (نیز)، به خدا و فرشتگان او و کتابها و فرستادگانش، ایمان آورده‌اند؛ ما در میان هیچ یک از پیامبران او، فرق نمی‌گذاریم. و گفتند: «ما شنیدیم و اطاعت کردیم. پروردگارا! (انتظارِ) آمرزش تو را (داریم)؛ و بازگشت (ما) به سوی توست.»