طوباي محبت

کنار حوض کوثر ایستاده است مردی که ردی از خدا دارد.
مردی که نامش به نام اعلای الله گره خورده؛
مردی که از جنس بشر است و نیست…
کنار حوض کوثر مصباحی از نور ایستاده و جامهایی از شراب طهورای کوثر در دست دارد.
شرابهایی که از دریای کوثر بانویش در جام‌هایی از محبت ریخته و به هر آنکس می‌نوشاند که تشنه معرفت الهی است.
جلو می‌رود تا جرعه‌ای هم بنوشانند او را.
می‌شنود این ندا را در قلبش: ما از هیچ کس دریغ نمی‌کنیم این جام معرفت را که هر کس بنوشد بر اسرار الهی آگاه می‌گردد اما…اما تو خود باید بخواهی و ظرفیت نوشیدن آن را در خود بیابی.
چگونه؟
به شمس‌الشموسی متوسل شو که با این روح کوثر که خیر کثیر است یگانه و هم‌سنخ است.
او کیست؟
می‌گوید: او فرزندم شمس‌الشموس است علی‌ابن موسی‌الرضا که پدرم او را همچون من بضعه خود خواند. به او متوسل شو.
در می‌یابم که چه بخواهم…
باید به او متوسل شوم به خورشید طوس؛ تا به مشیتی راضی شوم که “او” برایم مقدر کرده است.
باید خود را به او بسپارم تا از کثیر بگذرم و به کوثر برسم.
آری! برای آنکه به گنج هستی برسم، برای آنکه به او وصل شوم” دلبر کَون و مکان” ” حضرت ولی‌عصر(ع)” و از دست ساقی جرعه‌ای بنوشم که تا قیام قیامت سیرابم کند باید مشیت امضا شده‌اش را به جان خریدار شوم و عاشقانه دربرابرش زانو بزنم.
اللهم انی اسئلک بمشیتک من امضاها…

یا امام رضا! می‌شود که این مرده را زنده کنی آقا جااااان؟?

نماز شب یازدهم دو رکعت در هررکعت بعد از سوره حمد ۲۰ بار سوره کوثر.

#صهبای_رمضان

طوبی