نمي‌دانم رقيق‌القلبم يا ضعيف‌النفس؟!
به نام خدا
يك بار در يك جلسه سخنراني از سخنران محترم شنيدم كه گفتند: بعضي‌ها مي‌گويند ما رقيق‌القلب هستيم ولي ضعيف‌النفس هستند نه رقيق‌القلب. مثلا دين ما ذبح و مصرف گوشت حيوانات خاصي مثل گوسفند و مرغ را اجازه داده ولي اينها از ديدن اين سربريدن هم ناراحت مي‌شوند و مي‌گويند اي كاش اصلا انسان گوشتخوار نبود!
بله شايد اين حرف درست باشد، حالا چه ضعيف‌النفس و چه رقيق‌القلب، اين بنده حقير، بشدت از ديدن صحنه‌هاي خشونت حتي با حيوانات، مدتها احساس ناراحتي مي‌كنم و ديدن صحنه آزار ديگران و حتي حيوانات، مدتها ذهنم را مشغول كرده و حتي ميتوانم بگويم از ذهنم بطور كامل پاك نمي‌شود، نمي‌دانم رقيق‌القلب هستم يا ضعيف‌النفس!
اما اينها را گفتم تا بگويم اين ويروس كرونا كه در چين اكنون جولان مي‌دهد، شايد نتيجه برخي سوءاستفاده‌ها و بي‌انصافي‌هاي اين بشر دوپا باشد. چند وقت پيش در كليپي ديدم كه آشپز چيني در نهايت خونسردي يك مار زنده را كه تقلا مي‌كرد از دستش بگريزد در ظرف حاوي روغن داغ و ادويه انداخت!
مطمئنم كه اين را ديگر ضعيف‌النفسي تلقي نمي‌كنيد كه از ديدن اين صحنه انسان بر خود بلرزد. بي‌اختيار با خود گفتم: “بي‌انصاف! به خدا كه اعتقاد نداري از قهر طبيعت هم نمي‌ترسي؟"(به قول خودشان!)
بدون شك دستورات ديني ما مبني بر حسن رفتار با حيوانات بي‌دليل نيست، تا جايي كه آورده‌اند پيامبر اكرم(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) به حيوانات هم سلام مي‌كردند.
دنياي امروز، دنياي افراط و تفريط شده، عده‌اي مانند اين چشم‌بادامي‌هاي شرقي اينگونه با حيوانات رفتار مي‌كنند و عده‌اي ديگر را همچون سلبريتي‌ها مي‌بيني كه حيوانات را جزء خانواده خود به حساب مي‌آورند!
رسول گرامي اسلام محمد مصطفي(صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) فرمود: اگر ستمى كه به حيوانات مى‌كنيد بر شما بخشيده شود، بسيارى از گناهان شما بخشوده شده است .
خداي من تفاوت از كجا تا به كجا!
پ ن: كنز العمّال : 24973
