عاشقانه‌ای بر نماز شب هفدهم شعبان
عاشقانه‌ای برای نماز و نیاز شب هفدهم ماه شعبان
نماز امشب عاشقانه‌ای بود برای رسیدن به دلبر که سوره توحید خود همه کلید این رمز است که جز او دلبری نیست هرچه هست فقط اوست خالی از هر رنگ و بویی
آینه‌ای رنگ تو عکس کسی‌ست
تو زهمه رنگ جدا بوده‌ای
ولی دلبری چون او کجا و بی‌سروپایی چون من کجا؟
ناامید باز می‌گشتم که گفتند نرو راهی هست.
نور این دلبر یگانه تجلی یافته در انوار دلبرانی از جنس انسان اما از ملک بالاتر.
حیران ماندم که گفتند بخوان سوره توحید را دو هفتادویک بار که چون چهار کلید دارد رمز آن ۵۶۸ خواهد شد که اگر جمع کنی ارقام آن را به ۱۹ میرسی که همان تعداد ارقام نورانی بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم است و این بدان معناست که در وادی توحید گام اول را بردار. آنگاه در انتهای این نجوای عاشقانه هفتاد بار استغفار کن و دست توسل به دامان آن نور یگانه پیامبر نور دراز کن که در هفدهمین سوره کتاب عشق سیر روحانیش به سوی محبوب روایت شده: سبحان الذی اسرا بعبده …. آنگاه بسم الله را بگو که روزنه‌ای برایت به سوی دلبر گشوده شده است. مگر نه اینکه دهمین این نور فرموده:
یا ولی الله ان بینی و بین الله ذنوبا لا یاتی علیها الا رضاکم
پس بدان که راهی بسوی دلبر نداری جز چنگ زدن به دامان اهل بیت نبوت علیهم السلام
ان‌شاالله
پ ن: نماز شب هفدهم دو رکعت بعد از حمد ۷۱ بار سوره توحید و بعد از نماز ۷۰ استغفار
طوبی
