طوباي محبت

نزدیک لحظات سال تحویل است

اما در چهره هیچ کس شادی نیست…

امسال اولین سالی است که از خیلی چیزها محرومیم

از  نشستن روبروی گنبد دلربای خورشید طوس

از چشم دوختن به ضریح بانوی قم

از نشستن در رواق سیدالکریم

از دعا خواندن کنار شاهچراغ

و کنار امامزادگان جلیل‌القدر

از نشستن کنار بزرگترها

از زیارت قبور شهدا

و خیلی ها عزیزانشان را از دست داده اند 

دلمان گرفته و امروز جمعه است

و روز شهادت باب‌الحوائج است

و بیش از هر زمان دیگه ای غم دوران روی سینه هامان تلنبار شده

امسال عید ما رنگ و بوی عجیبی دارد

اضطرار ، دلشکستگی و نیاز

دلمان بیش از همیشه نبودش را حس می کند و قلبمان از همیشه بیشتر برای آمدنش می‌‌تپد.

أَيْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذِي يُجَابُ إِذَا دَعَا أَيْنَ صَدْرُ الْخَلاَئِقِ (اَلْخَلاَئِفِ) ذُو اَلْبِرِّ وَ التَّقْوَي كجاست آن مضطّري كه اجابت شود هنگامي كه دعا كند، كجاست سرسلسله مخلوقات، داراي نيكي و تقوا…

می‌شود که بیاید؟؟

و حالمان را احسن‌الحال کند؟؟

یا محول‌الحول ‌و الاحوال…

جمعه ساعت ۶:۴۵ دقیقه 

نزدیک تحویل سال است. با دلی گرفته و قلبی محزون نوشته شد.

التماس دعا از همه دوستان