طوباي محبت

??

اگر از خودخواهی کسی به تنگ آمده‌ای،
او را خوار مساز
بهترین راه آن است که چند روزی رهایش کنی..

گاهی شاپرکی را از تار عنکبوت میگیری تا خیلی آرام رهایش کنی ، شاپرک میان دستانت له میشود …

نیت تو کجا و سرنوشت کجا !!

هنگامی که افسرده‌ای ، بدان جایی در اعماق وجودت ، حضور ” خدا ” را فراموش کرده‌ای …

لحظه‌ها
تنها مهاجرانی هستند
که هرگز بر نمی گردند
هرگز !

ﮔﻼﯾـﻪ ﻫﺎ ﻋﯿﺒﯽ ﻧـﺪﺍﺭد …
اما ﮐﻨــــﺎﯾﻪ ﻫــﺎ ﻭﯾــﺮﺍﻥ می‌کند !

??

تلخِ جذاب فقط قهوه است!

بعضی حرفها خیلی بار تلخی دارند

و تا مدتها ذهن فرد رو آشفته می‌کنن

کمی مهربون‌تر حرف بزنیم♥️

◾️این تبریک‌ها را نگوییم!

— ان‌شاالله شاسی‌بلند بخری.

— ان‌شاالله صدوبیست‌متری بخری.

شاید فکر کنید مته به خشخاش می‌گذارم اما وقتی کسی ماشین یا خانه خریده این جملات را به او نگوییم.

ما با خوش‌دلی این حرف‌ها را می‌زنیم اما شاید این تمام توان کسی است که با جان کندن پراید قسطی، دست‌دوم یا یک خانه‌ی شصت‌متریِ چندسال‌ساخت خریده.

با این جملات انگار جان کندن و وام گرفتن و رنج کشیدنش را نادیده می‌گیریم و به او می‌گوییم کاری نکرده و درحالی‌که هنوز نفس‌نفس می‌زند باید خودش را برای مسابقه‌ی شاسی‌بلند و صد‌و‌بیست‌متری آماده کند وگرنه باخته!

— ان‌شاالله با این ماشین کلی سفر خوب برید.

— ان‌شالله تو این خونه شادی و خوشبختی رو تجربه کنید.

من معمولاً این جمله‌ها را می‌گویم. می‌دانم طرف هم خودش عقلش می‌رسد و هم تلاش خواهد کرد آنها را بهتر کند.

در این روزهایی که فشارهای اقتصادی و روانی استقامت روحی‌مان را در هم شکسته، کمی بیشتر مراقب هم باشیم. مواظب واژه‌ها، نگاه‌ها.

به هم برای لذت بردن از داشته‌های هرچند اندک کمک کنیم. هل دادن همدیگر برای ورود به مسابقه‌ی بی‌انتهای خرید اشیا حتی با حسن‌نیت اشتباه است.

 احسان محمدی

یکی از صفات پنجاه گانه مومن از دیدگاه امام جعفر صادق علیه‌السلام: “و صَلاةٌ فی شُغْلٍ  مومن در عین اشتغال از نمازش غافل نیست.”

اگر نماز را خرج شغلها کردی، نه نماز، نماز می‌شود و نه شغلها شغل

اما اگر شغلها را خرج نماز کردی نماز، نماز می‌شود و شغلها را هم نماز می‌کند.

نثار روح پاک امام صادق علیه‌السلام صلوات

برداشتی از طوبی

آخرین باری که کارت به کارت کردین کی بود؟ اشتباه نکنین منظورم کارت به کارت پولی نیست. یک کارت به کارت دیگه هم داریم که اگر انجام بشه و بعد نتیجه رو ببینیم از شدت ناراحتی و غصه به خودمون لعنت می‌فرستیم، بله لعنت! پس بیایین حواسمون رو بیشتر جمع کنیم که این کارت به کارت رو ابدا انجام ندیم. می‌پرسین این چه کارت به کارتیه؟ حدیث رو بخونید تا متوجه منظورم بشید. در بحارالانوار روایتی از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله داریم که “در قیامت وقتی نامه ی اعمال بعضی را بدست‌شان می‌دهند، اعمال خوب خودش را در آن نمی‌بیند. به خدا می گوید : من اعمال خوبی داشته‌ام ولی آنرا درپرونده ام نمی‌بینم. به او می‌گویند: توغیبت فردی را کرده‌ای که به واسطه‌ی آن اعمال تو از بین رفته و به پرونده‌ی فرد غیبت شونده منتقل شده است.” حالا فکر کنین آخرین باری که این کارت به کارت رو انجام دادین چه زمانی بوده؟?

طوبی

سلام امامم!

صبح جمعه است و دلم التهاب آمدنت را همچون همیشه تجربه کرد. 
اما…
نیامدی
چرا بیایی؟!
وقتی که چون من و مایی که هر روز پس از نماز صباح زمزمه می‌کنیم: اَللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَهِ يَوْمِي هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَيَّامِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَهً لَهُ فِي عُنُقِي
خدايا در صبح اين روز و تا زندگي كنم از روزهايم، با آن حضرت تجدید می‌کنم عهد و پيمان و بيعتی که به گردن گرفته‌ام.
ولی چه سود که فقط بر زبانم می‌آید این واژه‌ها و مدتهاست که عهد خود را زیر پا گذاشته‌ام و گذاشته‌ایم.
ما نبودیم و نیستیم آن که شما خواستی.
فقط سلام امام زمانم… و دیگر…هیچ همین!

طوبی

دوستان:

هفت سین امسال شده هفت میم
۱-میهمان ناخوانده(کرونا جونی)?
۲-مایع حیات(آب)
۳-مایع دستشویی
۴-ماده ضدعفونی کننده
۵-ماسک
۶-مشنگ!(همونی که بدون رعایت هیچ کدوم از اینا اومده سر سفره نشسته)?
و هفتم: ماااااادرجاااااان 

البته این فقط برای نشاندن لبخندی به لب دوستانم بود وگرنه از همه مهمتر این میم هستش

#ما_کرونا_رو_شکست_می دهیم

#ما_در_خانه_میمانیم

طوبی نوشته برای لبخندی به لب دوستان عزیزش

بسم‌الله الرحمن الرحيم

دوستان مهلتي فراهم آمد كه به غار تنهايي خود خزيم و اندكي سر در گريبان خويش فرو كنيم.

خدا را بياييد تا در اين چند روزه فرصتي كه فراهم گشته برايمان، اندكي به خود بينديشيم و به آنچه تاكنون كرده‌ايم و شده‌ايم. هميشه لازم نيست از اين سو به اين سو دويدن و حركت كه گاهي هم در مسير سلوك و بسوي خود رفتن بايد نشست و آرام گرفت.

شما را بخدا اين همه دويده‌ايم به كجا رسيده‌ايم كه اكنون حاضر نيستيم صباحي چند آرام بنشينيم و از توفيقي كه اجبارا نصيبمان گشته بهره ببريم؟ اين بشر دوپا چقدر تقلا زده و تا چه حد خرابكاري كرده كه پروردگارش اكنون بلاجبار او را مي‌نشاند از سر لطف، تا بلكه به خود بيايد و او باز هم آرام نمي‌گيرد و مي‌گويد: مگر مي‌شود؟ آري به خودش قسم مي‌شود.

بنشين، آرام بگير. فرصتي به خود بده براي فكر كردن به آنچه بوده‌اي و كرده‌اي. بالاي سياهي رنگي نيست. بپذير كه بسياري از كارها اگر انجام نشوند نه دنيا به پايان مي‌رسد و نه تو از دست خواهي رفت.

بگذار در اين مهلت فراهم شده در غار تنهاييمان، در خانقاه خانه خويش، سلوكي داشته باشيم به آنچه نامش زندگي است و در فهميدنش تاكنون زحمت تفكر به خود نداده‌ايم، بلكه شايد بعد از اين چله نشيني، آرام اما با اميد بيرون بياييم و هر يك عارفي گرديم به احوال خويش. آري اگر تاكنون ننشسته‌اي ديگر از امروز بنشين به چله خانه‌نشيني‌ات به اميد آنكه وقتي بيرون آمدي بيدار باشي با ضميري پاك و روشن براي آينده‌اي متفاوت. فرصت هست براي خيلي كارها اما براي انسان شدن و عارف گشتن به احوال خويش فرصتي نيست.

باور كن فرصتي نيست…

طوبي نوشت